من محمدرسول کریمی هستم که این مقاله را می نویسم. دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته مهندسی برق گرایش ماشینهای الکتریکی و درایو و نزدیک به 8 سال هم در شرکت الکتروژن طراح الکتروموتور و مدیر طراحی بودم و در حال حاضر مدیر و مالک موسسه موتور درایو هستم.

در سالهایی که در شرکت الکتروژن فعالیت می کردم شرکت سالیانه چندین میلیون خازن خریداری می کرد. و صحت عملکرد و مشخصات آنها را باید بررسی و آزمون می کردم.و بعد تایید می کردیم. در این چند سال از شرکتهای سازنده خازن هم بازدید هایی داشتیم و هم تجربیات قابل توجهی در مورد خازنه ای دائم کار و راه انداز بدست آوردم که قصد دارم این تجربیات را در اختیار جویندگان قرار بدهم.

در این مقاله به موضوع ساخت خازن می پردازیم. البته فیلم مربوط به یک شرکت چینی است اما در بازدیدی که ما از شرکتهای تولید کننده داخلی داشتیم در داخل ایران هم فرآیند تولید خازن به همین ترتیب بود فقط یک کمی شلخته تر.

عکسها از همین فیلم که در پایین مقاله هم بصورت زیر نویس آمده است برداشته شده است. ما در هنگام بازدید امکان تهیه عکس و فیلم نداشتیم چون تولید کننده خازن اینها را جز اسرار کار خودش می دانست.

یک غلط رایج:

در بازار و در بین تعمیرکاران الکتروموتورهای تکفاز خازن راه انداز را خازن خشک و خازن دائم کار را خازن روغنی می گویند در حال حاضر قطعا این دسته بندی اشتباه است چون در خازن دائم کار از فویل فیلم آلومینیوم استفاده می شود که یک لایه دی الکتریک در لای آن قرار گرفته است استفاده می شود. اما در خازن راه انداز از روغن به عنوان دی الکتریک برای اشباع کردن نوع خاصی از کاغذ استفاده می شود.